اونی که گلوی عشقو با غضب نشونه میره اونی که صدای ظلمش خواب مردمو بگیره اونی که تو قامت شب خورشیدو اسیر کرده اونقدر پرنده کشته آسمونو پیر کرده اونی که تو اوج مستی زده آینه رو شکسته خونشو به باد داده جاده رو به گوله بسته ما به فکر عشق بودیم سر عهدمون نشستیم توی جنگ نا برابر ما که قداره نبستیم عقده های سالهاشو دونه دونه قابکرده راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده با حراس کعبه عشق شاخ شیطونو خریده سر سپرده خیانت زندگی رو سر بریده چه جوری دووم بیارم که بسازم و بسوزم آخه از پا نمی شینه بچه می کشه هنوزم زجه های بی کسی رو وسط جنایت و دود کسی که شنیدو رد شد دشمن شما یک بود عقده های سالهاشو دونه دونه قابکرده راه برگشتو ندیده خودشو خراب کرده